Terug
Laura Poessé
Het is begin Januari 2021. De wekker gaat nog een keer. Ik heb iets te vaak op de snooze knop gedrukt en ik spring onder de douche. Vooruit.. Ik spring niet, maar ik sjok. Voor mijn kleding die dag heb ik de keuze uit mijn nieuwe werk-outfit (een trainingspak waarbij de trui en joggingsbroek voor de verandering matchen), een coltrui met broek (goed voor het voorkomen van de onderkin bij een online vergadering) of een kleurrijke trui met joggingsbroek. Ik kies de laatste optie en ga een verdieping naar beneden om de gordijnen open te trekken en de computer op te starten. De kat opent vanaf de stoel ook zijn ogen. De thuiswerkdag is begonnen!
Ook thuis hebben we de regel dat er maar één collega op ‘kantoor’ aanwezig mag zijn. Volgens mijn vriend ben ik namelijk ook zonder telefoon of MS-teams in Tilburg en omstreken te verstaan. Ik vind het daarentegen prettig dat ik mijn werkplek met twee beeldschermen niet met hand en tand hoef te verdedigen aangezien ik niet instem met het delen van deze flexplek.
In een rustige woonkamer, met een kop thee en onder toeziend oog van de kat open ik de intranet pagina en lees ik mijn mail. Ik hoop altijd op leuke berichten van collega’s op de intranet pagina. Een mooie foto van een collega tijdens de uitvoering van een project, nieuws over een nieuwe collega of foto’s van huisdieren of een mooie lunchwandeling. Maar helaas, dit keer alleen zakelijke mededelingen.
Ik beantwoord e-mails en ik ga aan de slag met de werkvoorbereiding van een project. Over een paar dagen gaan mijn collega’s namelijk starten met het veldwerk van een gecombineerd onderzoek met o.a. bodem, asfalt en bemaling en ze moeten natuurlijk wel met duidelijke papieren het veld in. Ik bekijk historische informatie, maak een boorplan en vul de veldwerkpapieren in. Ondertussen belt een collega vanaf een projectlocatie om enkele zintuiglijke waarnemingen bij een verkennend asbestonderzoek door te geven. We overleggen over de plaatsing van de inspectiegaten op basis van deze waarnemingen. Daarna maak ik mijn boorplan en andere papieren af en stuur deze door naar de collega die het veldwerk uit gaat voeren.
Een melding herinnert me aan een teamoverleg over een kwartier. Ik pak nog even wat te eten en drinken en ga vast klaar zitten. Ook al behoor ik tot de millennial generatie, techniek wil bij mij toch niet altijd meewerken (dat ligt natuurlijk altijd aan de techniek en niet aan mij). Maar het is gelukt, even later zit ik met negen andere collega’s in een teamoverleg. Toch leuk om op deze manier weer wat collega’s te zien. We bepreken wat er binnen ons marktteam speelt en verdelen taken. Wat verwachten wij qua projecten? Waarin zien we trends op het gebied van milieu? Welke doelen stellen we onszelf en wie wordt voor welk doel verantwoordelijk?
Na het overleg bel ik een opdrachtgever terug om een aantal resultaten en veldwaarnemingen te bespreken en beantwoord ik een paar mailtjes. Een rommelende buik herinnert mij eraan dat het tijd is voor pauze. De keuze voor vanmiddag bestaat uit het maken van een uitgebreide lunch óf een makkelijke lunch gecombineerd met een wandeling of wat lezen in een spannend boek. Ik kies voor de wandeling en hijs mezelf met enige tegenzin dan toch maar in een spijkerbroek.
Na de pauze begin ik aan wat ik zelf het leukste onderdeel vind van mijn werk. Het schrijven van een rapport. Oftewel het bekijken van de resultaten en dit omzetten naar tekst, tabellen en afbeeldingen. Ik word nog een keer gebeld door een collega met een vraag over de voortgang van een project. Ook bel ik zelf nog een collega naar aanleiding van een ander mailtje met grondwaterresultaten. Daarna ga ik weer verder met mijn rapport. Het is een uurtje of 3 wanneer er weer een melding op mijn scherm verschijnt. Het inzetten van monsters voor een project. Ik pak even wat drinken, de kat springt erbij op het bureau en samen kijken we naar de monsterselectie van bodem, fundering en asbest in dit geval. Het gaat om een interessante locatie waarbij een historische activiteit mogelijk tot bodemverontreiniging kan hebben geleid. Aangezien de kat weinig feedback geeft, bel ik even een ervaren collega op met mijn voorstel waarna ik de monsters in ga voeren via de website.
Ik ben bijna klaar wanneer ik opgeschrikt wordt door het deuntje van mijn privé telefoon. Mijn vriend is onderweg naar huis, wat inhoudt dat de werkdag er weer bijna op zit. Ik rond af waar ik mee bezig was, bekijk mijn planning voor de volgende dag en sluit mijn computer af. De muziek gaat even hard, ik spring op de maat (nou ja, nagenoeg op de maat) door het huis en begin met koken. Morgen weer een nieuwe werkdag, maar voor vandaag is het mooi geweest.
meer...
Terug Naar vacature
Meer vacatures van Geofoxx